Een aantal weken geleden werd ik uitgenodigd om met Janny Barbier te spreken over haar toekomstige uitvaart. Zij bevond zich in het hospice ‘Bijna Thuis Huis’ in Zoetermeer en wilde graag alles van tevoren besproken en geregeld hebben, zodat zij dat stukje los kon laten. Ze gaf alles aan wat ze wel en niet wilde en we hebben ook ter plekke gecontroleerd of alles in orde was met de uitvaartpolissen. Janny haalde aan het einde van het gesprek opgelucht adem, blij en dankbaar dat alles goed geregeld was.

Ongeveer een week later is Janny met Stichting Ambulance Wens nog naar haar idool Frans Bouwer geweest, om daar een soundcheck van zijn optreden mee te mogen maken. Hij heeft haar ook persoonlijk begroet en met haar gesproken. Het is een indrukwekkende middag voor haar geweest. Stichting Ambulance Wens is een fantastische organisatie die de laatste wens in vervulling kunnen laten gaan (gratis) voor terminale patiënten.

Helaas overleed Janny een week later. De uitvaart hebben we met elkaar helemaal invulling gegeven zoals zij het wilde en aangegeven had. Voor mij was het heel fijn Janny ontmoet en gesproken te hebben en te weten hoe ze was en hoe ze het wilde, zodat het een persoonlijk afscheid kon worden. En dat was het, omringd door haar kinderen en kleinkinderen en  oneindig veel waxinelichtjes…

4 februari is een verdrietige, maar ook bijzondere dag met mooie herinneringen geworden voor Lenie, Frans, Wil en José.

Lenie heeft 24 november 2013 haar man Ton verloren en viert op 4 februari haar verjaardag zonder haar Ton.

Voor Frans is het precies 2 jaar geleden dat hij op 4 februari zeer plotseling afscheid moest nemen van zijn vrouw Bea.

Voor Wil is het nu 7 jaar geleden op 4 februari dat zij haar man Jan thuis levenloos aantrof, maar nog altijd is deze datum voor haar heel bijzonder.

En 4 februari is de trouwdag van José en Michel. Michel is sinds 26 februari 2014 niet meer in ons midden.

Heel bijzonder ook is dat deze mensen bij elkaar zijn gekomen nadat ik ze geholpen heb bij het zorgen voor een mooi, warm en liefdevol afscheid. En dat juist déze mensen bereid waren voor mij te getuigen in de promotiefilm van Infinity Uitvaartzorg. Zo kwamen wij er dus gaandeweg achter dat zij 4 februari met elkaar gemeen hebben. Toeval bestaat niet, toch?….

.

Vier jaar geleden overleed heel plotseling een bekende Haagse bluesman. Ik heb destijds zijn uitvaart mogen verzorgen. Hij was een begrip in de Haagse blueswereld en was te herkennen aan zijn onafscheidelijke sjekkie, een biertje in de hand, baard, gekleed in spijkervest en de eeuwige pet. Er werd verbijsterd gereageerd op het overlijden van deze man. Er was dan ook een grote opkomst bij zijn uitvaart en zelfs TV West was aanwezig om er verslag van te maken.

Drie dagen later trad ik in het huwelijk met mijn grote liefde en aansluitend gingen we op huwelijksreis naar Aruba. De beleving van het eiland is niet compleet zonder een bezoekje aan Charlie’s Bar, dus gingen wij daar op een middag naartoe. We raakten aan de praat met een vriendelijke meneer die daar zo’n beetje stamgast was. We vertelden dat we uit Nederland kwamen, waarop hij antwoordde  járen geleden ook in Nederland te hebben gewoond, dat hij het daar altijd naar zijn zin heeft gehad en dat hij daar ook vrienden had. Hij pakte een verfomfaaid mapje uit zijn broekzak met allemaal oude foto’s en ik herkende opeens een gezicht! Het bleek de jongere versie van de overleden bluesman te zijn! Aan mij was nu de zware taak hem te vertellen dat zijn oude vriend ruim een week geleden was overleden.
Hij reageerde emotioneel en sprak met weemoed over zijn vriend, maar was wel blij dat ik daar was om te vertellen hoe de uitvaart was verlopen en om zijn herinneringen te kunnen delen. Het was een hele bijzondere en warme ontmoeting.

DE WERELD IS ECHT MAAR KLEIN….

Vorig jaar heb ik de uitvaart verzorgd van een vrouw die slechts 45 jaar oud mocht worden. Zij overleed geheel onverwacht en haar man Sander en twee kinderen van 15 jaar bleven verbijsterd achter.

Ik bleef na de uitvaart contact houden met Sander, we whatsappten af en toe of mailden. Vorige week belde hij me op om een afspraak te maken om weer eens bij te praten en ook wilde hij praten over mijn mooie vak, misschien was het wel iets voor hem. We spraken af voor volgende week.

Echter, ik werd afgelopen dinsdag gebeld door zijn broer, die mij vroeg of het klopte dat Sander en ik een afspraak hadden. Nadat ik dit bevestigde vertelde hij me dat onze afspraak niet door ging…Hij vertelde me dat Sander die ochtend plotseling was overleden…Ik kreeg een brok in mijn keel en moest even gaan zitten. Ik kon en kan het niet bevatten.

Vandaag was zijn uitvaart en de plechtigheid eindigde met het lied “stairway to heaven”, waar steeds de zin in terug kwam “It makes me wonder”. Meer woorden kan ik hier niet voor vinden…

Tijdens het bespreken van een uitvaart kwam de vraag of er ook vrouwelijke dragers zijn. Jazeker, maar ik was heel benieuwd, aangezien ik ze nog nooit aan het werk had gezien. Op de dag van de uitvaart zagen ze er keurig uit, waren heel attent, liepen synchroon de kerk in met de bloemen, staken de kaarsen aan als een mooi samenspel en waren op een oprechte manier betrokken bij hun bezigheden. Ik ben heel enthousiast en zal ze vanaf nu zeker als eerste bij de nabestaanden aanbevelen.

‘DE CIRKEL IS ROND’

Ieder mens wordt voor zijn of haar geboorte gedragen door een vrouw. En wanneer dat leven over is, kunnen het wederom vrouwen zijn die hem of haar naar de laatste rustplaats dragen.