Moet je kinderen wel of niet betrekken bij een uitvaart?

Volgens vele rouwtherapeuten is het heel belangrijk dit wel te doen. Kinderen voelen vaak haarfijn aan dat er iets aan de hand is. Ze weten meer dan je denkt. Het is heel belangrijk open en eerlijk te zijn tegen kinderen. Er moet vooral geen onduidelijkheid ontstaan over wat dood zijn is. Vertel bijvoorbeeld niet aan ze dat iemand dan slaapt. In hun beleving is slapen niet voor altijd. Het kan ook angst inboezemen en ervoor zorgen dat ze zelf niet meer durven te gaan slapen.

Er zijn heel veel boekjes geschreven voor kinderen om ze te helpen bij het besef van een overlijden. En ook om uit te leggen wat er allemaal gebeurt bij een uitvaart. Deze boekjes zijn er voor alle leeftijdscategorieën. Er zijn een aantal boekjes die ik kan aanbevelen en ook voor u beschikbaar heb. Voor de kleinste kinderen is er “Bo de Beer neemt afscheid”. Dit boekje kan gebruikt worden om (samen) te lezen en als kleurboekje. Er wordt duidelijke taal gebruikt en goed uitgelegd hoe alles gaat rondom een uitvaart en hoe je je daar bij kan voelen.

Voor de iets grotere kinderen t/m ongeveer 12 jaar is er een boekje “Ik zal je nooit vergeten”. Dit boekje kan kinderen helpen bij het verwerken van hun verdriet. Ze kunnen er in schrijven, foto’s inplakken en aan de hand van de gestelde vragen kunnen er herinneringen naar boven komen.

Er is ook een goed boekje voor volwassenen “De meest gestelde vragen over kinderen en de dood”. Dit boekje geeft antwoord op vragen als; Hoe vertel je aan kinderen dat iemand dood is of dood gaat? Welke vragen kun je van kinderen verwachten? Laat je je kind afscheid nemen? Hoe rouwen kinderen?

Dit boekje kunt u gratis van mij ontvangen als u in een situatie bent waar u zich moet voorbereiden op een overlijden dat nabij is. Stuurt u dan een e-mail naar info@infinity-uitvaartzorg.nl

∞

Kinderen betrekken bij een uitvaart | Infinity Uitvaartzorg

 

Read More

Regelmatig word ik benaderd door mensen die gehoord hebben dat ze niet lang meer te leven hebben.

Zij willen graag dat ik op bezoek kom, om hen te informeren en te praten over hun toekomstige uitvaart. Dit is een spannend en emotioneel moment, voor de persoon zelf, maar ook voor de naasten. Gaandeweg komen er soms onderwerpen ter sprake waar nog niet over nagedacht is. Dan komen er spontane antwoorden naar boven die heel verrassend kunnen zijn voor de naasten. Het is meestal geen somber gesprek, maar verhelderend en geruststellend, met een lach en een traan.

Het is ook fijn dat we de tijd kunnen nemen om te kijken of er een goed gevoel tussen ons ontstaat. Ik kan me voorstellen dat het prettig is te weten dat je familie in goede handen is en dat je het vertrouwen krijgt dat de uitvaart zal verlopen zoals je het voor ogen hebt. Aan het einde van zo’n gesprek zie ik iedereen weer ontspannen. Ze geven dan aan dat ze opgelucht zijn en met alle vertrouwen dat stukje los kunnen laten, zodat ze zich kunnen richten op elkaar en de komende periode.

Soms kan het best moeilijk zijn om met familie of vrienden in gesprek te komen. Wat een fijn hulpmiddel kan zijn, zijn de zogeheten zonnekaartjes. Ze bieden een opening om herinneringen met elkaar op te halen en vragen te stellen. Het is een soort spel met 40 kaartjes waarop allerlei vragen staan zoals “wat zou je nog graag aan mij willen vragen?” of “waar put jij kracht uit? Waardoor voel jij je sterk?”. Je kunt ze alleen gebruiken, maar het is ook fijn om het met familie of vrienden te doen. Het kan je nader tot elkaar brengen. Zelfs kinderen vanaf 6 jaar kunnen hierbij betrokken worden.

Als u met mij zo’n gesprek vooraf wilt, neem dan gerust contact met mij op. Als u er interesse in heeft dan bied ik u, na het gesprek, gratis een set met zonnekaartjes aan.

Monique Kupras – 079 5000 250

∞

Zonnekaartjes | Infinity Uitvaartzorg

Read More

Een jaar nadat ik de uitvaart van haar man had verzorgd belde ze me op. Ze vertelde me dat de gevoelens van verdriet en gemis nog steeds op een neer gingen en dat er ook andere gevoelens naar boven kwamen. Bijna 40 jaar geleden waren zij en haar man in blijde verwachting van een dochter. Helaas is dit kindje na acht en een halve maand zwangerschap levenloos geboren.

In die tijd werd hier heel anders mee omgegaan dan nu. Het kindje werd bij de ouders weggehaald en in stilte begraven. De rekening werd naar de schoonouders gestuurd, om de moeder er maar niet mee te confronteren. Ze kreeg geen naam en ze wisten zelfs niet waar hun dochtertje begraven was.

Nu, 40 jaar later, kwamen al die gevoelens extra heftig omhoog, mede vanwege het verdriet en gemis van haar man. Ze had de behoefte om samen met haar andere dochter, die een jaar later is geboren, alsnog haar kindje te laten registreren bij de gemeente en iets te doen in de vorm van een herdenking op de dag dat ze 40 zou zijn geworden. Ze vroeg me of ik ideeën had om dit vorm te kunnen geven.

Ik ben toen op zoek gegaan naar de plek waar het kindje destijds mogelijk zou zijn begraven. Na een bezoek aan de algemene begraafplaats in Den Haag en het doorspitten van de boeken in het archief, had ik nog niets gevonden. Daarna heb ik wat telefoontjes gepleegd en heb ik uiteindelijk de begraafplaats gevonden. Ze bleek nog tot 2004 op het plekje zijn waar ze destijds begraven was en is toen op dezelfde begraafplaats herbegraven, samen met de andere kindjes rondom die plek. Ik ben er meteen naartoe gereden om het te bekijken.

Er is een prachtig herinneringsmonumentje in de vorm van paddenstoelen en engeltjes op deze plek geplaatst, heel erg lief en aandoenlijk. Rondom de paddenstoel staat geschreven; “Op een plekje in mijn hart daar zit jij, op een plekje heel apart.Even was jij dicht bij mij, daarna vloog je weg, als een vlinder zo vrij.”

Nu hadden ze een plek om naartoe te gaan, een herdenkingsplek. En daar waren ze dan ook heel erg blij mee. Op de dag dat ze 40 zou zijn geworden, hebben ze haar bij de gemeente laten registreren, haar een naam gegeven en het plekje bezocht.

Ik kreeg een lieve mail van de dochter, nadat zij deze dag samen hadden beleefd. Het volgende stond erin:

“Het was een emotionele dag met een lach en een traan. Hoewel mijn moeder en vader haar zouden hebben laten registreren als mijn vader nog zou hebben geleefd, toch zouden wij waarschijnlijk niet bij het grafje hebben gestaan. Door het overlijden van mijn vader hebben wij jou leren kennen en wij zijn zo blij dat je het voor ons hebt uitgezocht. Het heeft mijn moeder rust gegeven. Zo zie je ook maar, dat uit iets negatiefs ook weer iets positief voort komt. Dank je voor jouw hulp! Na veertig jaar is er eindelijke erkenning voor het kindje dat mijn vader en moeder als eerste mochten ontvangen. Nu is het nog een akte van levenloosheid, maar als de wet veranderd is en wij een geboorteakte kunnen laten opmaken dan gaan wij dit zeker doen.”

Eindelijk erkenning en een naam: Françoise

∞

Eindelijk erkenning en een naam | Infinity Uitvaartzorg

Read More

Het komt weleens voor dat ik met meerdere kinderen aan tafel zit om de uitvaart te bespreken. Zo was onlangs een moeder overleden, die negen kinderen op de wereld had gezet. Ondanks haar hoge leeftijd (97 jaar) leefden al haar kinderen nog, wat ook best redelijk uniek is. Het was dus best spannend om met alle negen kinderen, met aanhang, te gaan bespreken hoe de uitvaart invulling te geven.

Het bleek allemaal heel erg mee te vallen. De familieleden maakten veel grapjes naar elkaar, deden quasi streng tegen elkaar, maar zaten daar als een eenheid aan tafel. Zij waren zelf verbaasd over de snelheid waarmee ze alles in grote lijnen met elkaar en met mij besproken hadden. Zij hadden een prachtige band met elkaar en natuurlijk schepte het overlijden van hun moeder een gevoel van saamhorigheid.

Ieder kind heeft zijn aandeel gehad tijdens de uitvaart, maar ook de 15 kleinkinderen en 23 achterkleinkinderen. De kleinkinderen hebben hun herinneringen op papier gezet en voorgedragen en de achterkleinkinderen hebben samen 38 kaarsjes aangestoken (15+23). De oudste zoon heeft met input van de andere kinderen het levensverhaal van hun moeder voorgedragen, een indrukwekkend verhaal over een bijzondere vrouw.

Er werden tijdens de muziek foto’s getoond uit een ver verleden tot aan het heden en het beeld was zo compleet. Mochten er mensen zijn geweest die haar niet persoonlijk hebben gekend, dan hadden ze nu een goed beeld van het leven van deze vrouw.

Het maakt niet uit hoe oud iemand is, zoals in dit geval, want gemist worden, dat zal ze zeker! Maar het afscheid nemen zoals zij met elkaar gedaan hebben, verzacht het wel en maakt het draaglijker.

∞

Saamhorigheid rondom de uitvaart | Infinity Uitvaartzorg

Read More

Geen kind is zo aanwezig als het kind dat wordt gemist …

Net als vorig jaar zal Infinity Uitvaartzorg Wereldlichtjesdag Zoetermeer sponseren. Op deze dag, 11 december 2016, worden alle overleden kinderen wereldwijd herdacht, zo ook in Zoetermeer. Er wordt een stille tocht en een liefdevolle bijeenkomst georganiseerd door een aantal vrijwilligers. Dankzij hun enorme inzet kan dit worden gerealiseerd. Maar er zijn meer sponsors nodig. Het zou toch mooi zijn als u en velen met u kunnen bijdragen aan deze bijzondere herdenkingsdag door een (kleine of grote) donatie te doen?
Als u iets wilt geven, dan kunt u uw bijdrage storten op rekeningnummer NL27 RBRB 0943 4861 49 t.n.v. Stichting Wereldlichtjesdag Zoetermeer of persoonlijk een bijdrage doen in het donatiepotje dat bij Anita in De Troostkamer staat. Voor het programma en verdere uitleg kunt u terecht op www.wereldlichtjesdagzoetermeer.nl

En wat ook kan, is er gewoon ‘zijn’ voor iemand met zo’n groot verdriet. Het volgende gedicht welke ik tegenkwam sluit hier mooi bij aan …

Niets kan ik
als ik woorden vond
dan zou ik ze spreken
om recht te doen 
aan onnoemelijke pijn

als ik gebaren kende
dan zou ik ze tonen
om onwaar te maken
wat niet zou mogen zijn

als mijn handen konden
dan zou ik dragen
het hart
van de moeder die haar kind zag gaan

als mijn hart zou spreken
dan fluisterde ik het
niets kan ik

alleen even 
met liefde naast je staan

∞

Wereldlichtjesdag-zoetermeer-2016 | Infinity Uitvaartzorg

Read More